چکیده :

برای آنکه فرزند ایجاد شده در وجود زن معقوده ، ملحق به زوج شود باید سه شرط تحقق یافته باشد :

اول : مقاربت دوم : گذشت حداقل شش ماه. سوم : تولد بچه از اقصی مدت حمل تجاوز نكند.

با وجود این سه شرط فرزند ، به زوج ملحق می شود

شرط سوم الحاق ولد به مرد این است که ، زمان بارداری از مدت اقصی حمل تجاوز نكند. یعنی مدت حمل از زمان مقاربت بیشتر از نهایت مدت حمل نباشد. برای مثال از زمان مقاربت چند سال نگذشته باشد. سؤالی که مطرح است و تحقیق ارائه شده در صدد پاسخ به آن است ، این است که ، نهایت امکان بارداری چند ماه است؟

قانون گذار درماده 1158 قانون مدنی جمهوری اسلامی ، اقصی مدت حمل را ده ماه بیان نموده که با توجه به وجود نظرات متعدد در میان فقهای امامیه و از سوی دیگر ، روایات متعدد در این خصوص ، بررسی دقیق تری لازم به نظر می رسد چرا که پذیرش قول به یک سال به استناد روایات مطرح و دو اصل احتیاط و استصحاب ، نزدیک تر به قول صحیح است . .  

واژگان کلیدی :

حمل ، اقصی مدت ، فقه اسلامی ، قانون مدنی