مقدمه :
جرم انگاری زنا
زنا و فحشاء یکی از پلیدترین و زشتترین گناهانست و از عوامل مهم فساد اخلاق و تباهی اجتماع و از هم پاشیدگی نظام خانه و خانواده است و بهمین علت در تمامی ادیان و حتی در اکثر اقوام و ملل حرام و موجب کیفر و مجازات بوده است.
در شریعت حضرت موسی(ع)کیفر مرد زناکار قتل و مجازات زانیه(سنگسار)بود.و در قوانین قدیم هند،زن زانیه را در پیش سگهای گرسنه میانداختند تا دریده و خورده شود.و مرد زانی را میسوزاندند.
در قانون لیکرگوس یونانی،مجازات زانی همانند مجازات کسی بود که پدرش را کشته باشد.
در قانون روم زن و مرد زانی را باعدام محکوم میکردند.
در انگلستان در گذشته زن زناکار را در شهرها میگردانند و آنقدر میزدند تا بمیرد.
در برخی از اقوام آنان را آتش میزدند و در «آشور»زانی را غرق مینمودند و در پارهای از قوانین هم آنان را بدار میآوریختند.
در قوانین قدیم مصری زناکار با کشته شدن «الزانیة و الزانی فاجلدوا کل واحد منههما مائة جلده و لا تاخذکم بهما رافة فی دین اللّه...»نور آیه 2 کیفر میشد.«لیکورگ»قانونگزار معروف «اسپارتی»آنقدر این عمل را پست و فضیح میدانست که حتی معتقد بود که نباید نام این جرم در قانونه مطرح گردد.
اینگونه مجازات ها کموبیش در اکثر ادیان و در میان اقوام و ملل درگذشته و حال وجود داشته است و این خود حاکی از آن است که وجدان بیدار جامعه و انسانهای آگاه از فحشاء متنفر بودند و پاسداران عفت و اخلاق جامعه بشری و نگهبانان شرافت و پاکی نسل انسانی، همواره فحشا و زنا را که سلامت و اخلاق و عفت جامعه را تهدید میکرد، از هر میکروب خطرناکی برای جامعه خطرناکتر میدانستند و آنرا بعنوان جنایتی بر ضد خانه و خانواده و عفت، محکوم کردهاند و عاملین آنرا مستوجب مجازات دانستهاند. ..........
بررسی تطبیقی جرم زنا و روابط نامشروع در سیاست کیفری ایران، مصر و لبنان
۱۳۹۳/۰۲/۰۸ ۱۷:۵۴:۲۸ | 1,615 بازدید